روز عرفه چه روزی است و چه اعمالی دارد؟
و نیز هر روز که یکى از فرمانهاى خدا در آن،چنان درخشیده که بقیه امور را تحتالشعاع خود قرار داده از ایامالله است هر روز که فصل تازهاى در زندگى انسانها گشوده و درس عبرتى به آنها داده و ظهور و قیام پیامبرى در آن بوده و یا طاغوت و فرعون گردنکشى در آن به قعر دره نیستى فرستاده شده خلاصه هر روز که حق و عدالتى برپا شده و ظلم و بدعتى خاموش گشته، همه آنها از ایامالله است.
برای خواندن به ادامه مطلب بروید
چنانکه در ادامه آیه مىفرماید: در همه ایامالله آیات و نشانههایى است براى هر انسان شکیبا و پراستقامت و شکرگزار(2.) روز عرفه نیز مىتواند روز پیروزى انسان بر طاغوت نفس و نقطه درخشانى درتاریخ زندگى هر فردى باشد. روز عرفه روز تحول درونى و انقلاب معنوى با آن همه مزایا و ویژگىهاى ارزشمند براى هر مسلمان بیدار و آگاه است.روز عرفه از مصادیق بارز “ایامالله” است که در آن روز زمینهها و مقدمات بیشترى براى رهیابى انسان به سوى کمال و سعادت وجود دارد. آمرزش گناهان، قبولى طاعات، آشنایى بیشتر با معارف اسلامی، تفکر و تامل در گذشته و آینده، برآورده شدن حاجات و توجه ویژه خداوند متعال به بندگان از جمله آنهاست.
آنچه از روایات و دعاهاى اهلبیت(ع) در این روز به دست مىآید نشانگر آن است که پروردگار هستى این روز را براى مناجات خود انتخاب کرده و نعمتهاى مادى و معنوى خود را در یومالله عرفه بر بندگانش ارزانى داشته است. امام صادق(ع) در یکى از روایات مىفرماید: هرکس در این روز قبل از رفتن به مراسم دعاى عرفه در زیر آسمان دو رکعت نماز بخواند و در پیشگاه خداوند متعال به تمامى گناهان و خطاهاى خود اعتراف نموده و حقیقتا از درگاه پروردگارش پوزش طلبد، خداوند متعال آنچه را که براى اهل عرفات مقدر نموده به او نیز عطا مىکند و تمام گناهان وى را مىآمرزد.(3)
از عرفه تا عرفات
در روز عرفه اولین حرکت حاجیان در سرزمین وحى بعد از احرام با توقف در صحراى عرفات آغاز مىشود.
آنان وظیفه دارند که از اذان ظهر روز نهم ماه ذىالحجه تا وقت نماز مغرب در آن بیابان توقف کرده و به ذکر و دعا و تفکر و نیایش بپردازند.
عرفات به مساحت 18 کیلومترمربع در شرق مکه و در میان راه طائف و مکه قرار دارد. این بیابان به وسیله کوههایى که به شکل نیمدایره در اطرافش قرار دارد مشخص شده است.(4)
خداوند متعال در این مورد مىفرماید: “هرگاه مىخواهید از بیابان عرفات کوچ کنید خداوند را در مشعرالحرام یاد کنید، او را به یاد آرید همان طور که شما را هدایت کرد گرچه شما قبل از آن از گمراهان بودید.”(بقره / 198)
درباره نامگذارى این صحرا به عرفات نکاتى گفته شده که برخى عبارتند از: آدم و حوا همدیگر را در این ناحیه شناختند، اعمال حج به آدم یا ابراهیم(ع) در صحراى عرفه شناسانده شد و حاجیان همدیگر را در این ناحیه بیشتر مىشناسند.
ابنعباس در مورد نامگذارى روز عرفه مىگوید: وقتى حضرت ابراهیم(ع) در خواب دید که پسرش اسماعیل را در راه خدا قربانى مىکند تمام آن روز در اندیشه بود که آیا این خواب از جانب خداست یا نه؟
تا اینکه دوباره در شب دوم خواب را دید چون صبح شد مطمئن گردید که این دستور از سوى خداست و آن روز عرفه بود.
روز عرفه یکی از روزهای مهم برای مسلمانان و از جمله شیعیان است
نیایش در عرفه
از ویژگىهاى روز عرفه دعا و نیایش به درگاه ربوبى است. پیشوایان معصوم(ع) با استفاده از موقعیت معنوى روز عرفه، مردم را به راز و نیاز و تقویت پیوند با سرچشمه کمالات ترغیب و تشویق مىکردند چرا که اساس شخصیت حقیقى انسان و ارزش او به اندازه ارتباطش با خداوند متعال تعیین مىشود. قرآن مىفرماید: “اى پیامبر بگو، پروردگارم براى شما ارزشى قائل نیست اگر دعاى شما نباشد.”(فرقان / 77)
امام حسین(ع) با استفاده از فضاى معنوى روز عرفه در صحراى عرفات و در دامنه کوه جبلالرحمه مناجات زیباى خود را زمزمه کرده و آواى ملکوتىاش نه تنها در میان حاجیان خانه خدا در صحراى عرفات طنینانداز بود بلکه آن نیایشهاى عاشقانه در طول تاریخ، دلهاى مشتاق را تحت تاثیر قرار داده است. آن حضرت در فرازى از دعا مىفرماید: پروردگارا، تفکر من در آثار و نشانههاى تو موجب دورى دیدار مىگردد پس مرا به خدمتى وادار که با تو پیوندم دهد، چگونه بر وجود تو به چیزى استدلال شود که در وجودش به تو نیاز دارد؟
آیا غیر تو را ظهورى است که براى تو نیست و غیر تو آن قدر آشکار است تا تو را آشکارتر کند؟ معبودا! کى بودهاى که نیازمند دلیلى باشى تا برتو دلالت کند و کى دور بودهاى تا آزار ما را به تو بر ساند؟!
کى رفتهاى زدل که تمنا کنم ترا
کى گشتهاى نهفته که پیدا کنم ترا
با صدهزار جلوه برون آمدى که من
با صد هزار دیده تماشا کنم ترا
غایب نگشتهاى که شوم طالب حضور
پنهان نبودهاى که هویدا کنم ترا
روز عرفه فرصتى استثنایى در هر سال است که باید از لحظات آن در تقویت رابطه با خداوند استفاده نمود.