سپس دو نفر دیگر را در آن حال دید ، باز نفرین کرد هر دو نابود شدند ،
چون دو نفر دیگر را در آن حال دید و خواست نفرین کند به او #وحى شد :
# ابراهیم نفرین خود را از بندگان و کنیزان من بردار ،
یقینا من #آمرزنده_و_مهربان، بردبار و جبّارم ،
گناهان بندگانم به من زیان و ضرر نمى رساند ، چنان که طاعتشان به من سود نمى دهد .
من با بندگانم یکى از سه کار را انجام مى دهم :
یا #توبه مى کنند و من توبه آنان را مى پذیرم و
گناهانشان را مى آمرزم و عیوبشان را مى پوشانم .
یا عذاب را از ایشان باز مى دارم ،
چون مى دانم از #صلب ایشان فرزندانى #مؤمن به وجود مى آید ،
پس با پدران ناسپاسشان مدارا مى کنم تا
مؤمنان از صلب آنان به دنیا آیند ،
وقتى مؤمنان به دنیا آمدند در صورتى که پدرانشان توبه نکرده باشند عذاب
را بر آنان مقرر مى دارم .
و اگر نه این بود و نه آن ، آنچه از عذاب در آخرت براى آنان آماده کرده ام
بزرگتر است از آنچه تو براى آنان مى خواهى .
اى ابراهیم ! مرا با بندگان خود واگذار که منم بردبار، دانا، حکیم و جبار ،
به دانایى خود زندگى آنان را تدبیر مى کنم و قضا و قدرم را بر آنان جارى مى سازم .
(تفسیر برهان : ذیل آیه شریفه 75 انعام ،
برگرفته از کتاب عبرت آموز / استاد حسین انصاریان
ا........................................................................................ا
ﺭﺍﺳﺘﺶ ﻣﻦ ﺁﺩﻣیزﺍﺩﻡ؛
ﮔﺎﻩ ﮔﺎﻫﯽ ﮔﺮ ﮔﻨﺎﻫﯽ میکنم،
طغیاﻥ ﻣﭙﻨﺪﺍﺭﺵ
!
💖ﮐﺮیما!!
ﻣﻦ ﮔﻨﻬﮑﺎﺭﻡ ، ﺗﻮ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ !
ﺑﮕﻮ ﺁیا ﺍمید ﺑﺨﺸﺸﻢ بیجاﺳﺖ ؟
ﺧﻮﺩﺕ ﮔﻔﺘﯽ ﺑﺨﻮﺍﻥ ،
ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﻤﺖ ﺍینک ﻣﺮﺍ ﺩﺭیاب .....
ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺟﻮید ﺗﻮ ﺭﺍ؛ ﻧﻮﺭﯼ ﻋﻨﺎیت ﮐﻦ ...
ﺩﻭ ﺩﺳﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺭﺣﻤﺘﯽ ﺩیگر ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ....